سلفي واقعي آنست كه عريان و بي رحم و بي تعارف، هستي واقعي آدم را به نمايش بگذارد، مثل دختركي كه با پدر رفتگرش سلفي مي گيرد كه هستي واقعا خود را نمايش دهد؛ دخترك، پدرش را، هستي واقعي خود تلقي كرده و حالا منتشرش نموده است؛ دخترك از همه قواعد شبكه هاي سلفي ساز، تخطي كرده، آنچه نيست را با رنگ و لعاب به ديگران قالب نكرده، و آنچه هست را موجب سرافكندگي و بي ارزشي خود ندانسته؛ او به هستي خود افتخار كرده است، آنچه كه بسياري از ما جرات و شجاعتش را ذره اي نداريم:

افتخار به آنچه هستيم، به قيافه مان، به فكرمان، به خانواده مان و به دار ندارمان؛

شبكه ها حالا دارند هستي ما را مي سازند، كم كم آنچه در شبكه ها نشان مي دهيم، هستي ما مي شود، مي پذيريم اش و بر اساس آن با ديگران زيست مي كنيم، يك هستي پوشالي، مركز ما مي شود، و آنچه واقعا هستيم را از مركز افتخار كردن ما خارج مي كند؛ بايد مقابل اين هستي پوشالي ايستاد، به واقعيت خود افتخار كرد، من هم فرزند يك آموزگار ابتدايي در آموزش و پرورش يك شهرستان محروم ام؛ من به هستي پدرم افتخار مي كنم، چون هستي واقعي من بود، بياييد همه با هم به هستي پوشالي سلفي هايمان شورش كنيم ؛ مي شود؟

سيد مجيدحسيني